Na een heerlijke ontspannen stop in A Coruna waarin we de stad bezochten en bij een lokaal eettentje zeer smaakvol aten en gezellig na hebben gezeten gingen we op weg naar Frankrijk. Onze start was spannend want meteen na vertrek kwam er iets in de schroef waardoor we met het zeil op terug naar de haven moesten. Een poging om het zelf op te lossen mislukte en het werd duidelijk dat we een duiker in moesten huren. Voor de haven lieten we het anker zakken en al snel was er een duiker geregeld. Ik heb nog contact met de verzekering gehad maar ons eigen risico was bijna net zoveel als de kosten van de duiker. Een dure grap. Al met al heeft het ons maar twee uur gekost voordat we Spanje achter ons konden laten.
De golf oversteken en zeker van zuid naar noord is best wel een dingetje, gelukkig zijn er mensen aan boord die die oversteek al eens gemaakt hebben. Volgens de weersvoorspellingen zou het rustig zijn met weinig wind en golven en zouden we er ongeveer 3,5 á 4 dagen over doen. Het plan was om in Brest te stoppen om te tanken en wat boodschapjes te doen. Het weer was rustig en al snel voelden we de grote swell van de Atlantic. Een hele andere belevenis dan de Noordzee of de Middellandse Zee. De eerste helft van de oversteek kwamen de golven vanuit het westen en waren ze vrij hoog. Ze zorgden dat de boot flink heen en weer ging en koken was een ware uitdaging. Toen we eenmaal het diepe gedeelte (4 km diep) hadden bereikt werden de golven veel langer en was het bootleven beter te doen. Elke dag zagen we wel een groep dolfijnen die om de boeg kwam spelen.
Het plan van Brest ging van de baan omdat het een haven is die lastig aan te doen is. Cherbourg lag meer op de route en was makkelijker te bereiken. De sfeer aan boord was uitstekend, er werd veel gelachen en de wachten verliepen ook goed. Je kunt merken dat je in een ritme komt en de 3 uur op en 4,5 uur af zijn voldoende om tot rust te komen. Elke dag stond er wel iets lekkers op het menu voor de lunch en het avondeten. Pannenkoeken, brushetta, tonijnsalade en zelfs een appeltaart.
Al snel bereikte ons het bericht dat de haven van Cherbourg langer gesloten zou zijn vanwege de Fastnet race. We peilden hoeveel diesel er nog in de tank zat en Boulogne-sur-Mer was een mooi alternatief. Wel een stuk verder maar er is nog genoeg eten aan boord.
Het lijkt erop dat we daar zondagmiddag aankomen. Hopelijk komt de beloofde wind ons dan ook echt een zetje in de rug geven want tot nu toe hebben we een abonnement op geen wind of wind op de kop en de motor aan. Die laatste draait maar trouw door om ons veilig naar Nederland te brengen. Zoals het er nu uitziet zijn we dinsdagochtend in IJmuiden waar Herman opstapt om de laatste etappe tot onze thuishaven mee te varen.
hallo stoere Hella, wat fantastisch dat je dit allemaal doet zonder Herman je bent een stoer wijf .
En wat zullen je blij zijn om in ijmuiden Herman weer in je armen kan sluiten .
geniet maar op volle toeren en staks met z’n tweeen weer op pad ,
een hele warme groet van ons uit Hoevelaken .
Aart en Joke