Het weer is nog steeds heel mooi en de temperaturen zijn 30+, we zoeken dus regelmatig de schaduw op want in de zon is het niet uit te houden. Gisterenavond besloten we na het eten de dinghy te water te laten en het riviertje Yar op te varen. Op de kaart hadden we gezien dat je tot aan een brug kon varen, misschien konden we aan het eind nog even wandelen. Eenmaal onder de brug door in Yarmouth kwamen we langs verschillende drijvende pontoons waar nog heel wat zeilboten afgemeerd lagen. Een watertaxi vanuit de haven brengt de mensen naar hun schip of haalt hen op, een mooie dienst en handig want zo zijn er meer ligplaatsen in de haven.
Eenmaal hogerop de rivier daalde de rust neer, wat een bijzondere omgeving. Het land loopt voor een groot deel onder, we zagen enkele bootjes varen, groepen met zwanen en spelende kinderen aan de waterkant. We kwamen langs huisjes aan het water met een eigen steiger waar boten aan lagen en zagen houten roeiboten langskomen van een roeivereniging. Wat een pittoreske omgeving is dit. Een andere bijboot zagen we voor ons uit tot aan de brug bij Freshwater varen en daar aan de kant op een kiezelstrandje hun boot neerleggen. Ze liepen over de brug en wij gokten dat zij op weg waren naar een pub. Dat leek ons ook leuk om te doen dus deden wij hetzelfde met onze dinghy en na een stukje lopen kwamen we aan bij The red Lion, een lokale pub. Binnen was er nog een plekje aan de bar voor een pint. Leuk om zo tussen de lokale bevolking te zitten en zo de sfeer te proeven.
We wilden voor het donker thuis zijn dus togen we te vroeg naar onze zin weer terug naar waar we de dinghy op het droge hadden getrokken. Eenmaal de bocht om hadden we uitzicht op het water en Herman zei lachend: “Kijk, daar drijft een bootje op het water, het zou toch niet die van ons zijn?”. Na goed gekeken te hebben zag ik dat het wel ons bootje was…
Ojee, we beseften meteen wat voor domme fout we hadden gemaakt. Het is natuurlijk een getijde rivier en het werd hoogwater toen we aanmeerden. Beide hebben we er niet aan gedacht om de dinghy vast te binden aan land. Wat voelden we ons dom! Even overwogen we de mannen in de pub te vragen om te helpen maar al snel had Herman zijn broek en vest uitgetrokken en stapte hij dapper in zijn ondergoed het water in. Zijn slippers kwamen vast te zitten in de modder, wat was dat een hilarisch gezicht. Ik heb het allemaal gefilmd en we lagen beide dubbel van het lachen. De rat die ik op de heenweg over de weg had zien lopen hielp niet om ontspannen de tijd te nemen. Herman gooide zijn slippers mijn kant op en dook in het water. Eenmaal bij het bootje lukte het niet om er uit het water in te klimmen, het is daarvoor veel te licht en wiebelig. Herman duwde het bootje naar de kant en klom erin, dat was stap één. Nu moest ik nog met alle spullen droog aan boord komen.
We besloten naar de andere kant van de brug te varen, ik zag dat er een wat dieper stukje was waar Herman naar de kant kon komen. De motor wilden we niet beschadigen door hem over de rotsige bodem te slepen. De schroef kan daar niet tegen. Met wat vlieg- en kunstwerk stapte ik in. Herman begon het koud te krijgen dus kleedde hij zich wiebelend en al om. Wat een avontuur was dit, dit zouden we niet snel vergeten en deze beginnersfout zullen we niet snel nog eens maken.
De terugtocht was betoverend, met een prachtige zonsondergang als cadeautje. Zo zie je maar weer, als je op pad gaat, maakt niet uit hoe ver, dan maak je de leukste dingen mee. Je snapt wel dat Herman uitkeek naar de heerlijke warme douche die hem weer helemaal fris en fruitig maakte.
Vandaag besloten met de fietsjes op pad te gaan richting Freshwater. We hadden gisteren een mooi pad gezien. Het bleek niet een echt fietspad te zijn maar na het eerste stuk lopen konden we lekker fietsen, onder de bomen met naast ons de river Yar waar we gisteren ons avontuur beleefd hadden. In Freshwater was er een Tesco, een grote supermarkt. We zochten naar een data kaartje en dachten er een gevonden te hebben maar het bleek toch de verkeerde te zijn. Een jongen die ons hielp zei dat ze 15 jaar achterlopen in deze streek maar dat in de hoofdstad waarschijnlijk wel een telefoonwinkel zat waar ze ons konden helpen. We moeten ons later nog maar eens wat meer verdiepen in hoe data kopen in het buitenland werkt.
Op weg naar de Needles, het meest zuidwestelijke punt van Wight merkten we dat het te heet was om door te fietsen, er was geen schaduw en het was een hobbelige weg. The red Lion riep ons terug en daar hadden we een heerlijk verfrissend biertje. Op de terugweg namen we een wandelroute die eigenlijk ook niet voor fietsen was maar wel af en toe tussen de bomen doorging dus beter vol te houden is. Het landschap is hier glooiend, er wordt graan of mais verbouwd en de graslanden zijn dor. Het moet hier warm en droog zijn in de zomer. Voor ons leek het wel of we in Zuid-Frankrijk aan het fietsen waren, het zweet droop van ons af. Wel leuk om op deze manier de omgeving te verkennen. Ik overwoog nog om in mijn eentje door te fietsen naar de hoofdstad maar zag het niet zitten.
Eenmaal bij de boot nam ik de sup en ging door de haven en onder de brug door en legde de sup aan een mooring en heb heerlijk gezwommen. Op de terugweg werd ik aangehouden omdat ik niet in de haven mocht suppen omdat het er te druk en smal is. Dan maar zo snel mogelijk naar de boot, het zwemmen konden ze me niet meer afnemen.
In de avond hebben we op een terras met uitzicht op de ferry en het water een drankje gedronken. Hier zaten veel toeristen en dagjes mensen die met de ferry heen en weer gaan of in een hotel zitten. Wederom trakteerde de hemel ons op een spetterende zonsondergang met de geankerde zeilboten net buiten de haven op de achtergrond.
Morgen weer en route…