Na 3 weken vakantie wordt het tijd om weer richting Nederland te gaan. Al een paar dagen volgen we de weer- en windverwachting en er lijkt een mooi weergaatje te ontstaan van zondag tot en met woensdag. De weermodellen laten zien dat de wind dan zachtjes uit het Zuid, Zuid-Westen komt, dus de wind in de rug op onze thuisreis. Vanaf woensdag komt er een stevige wind uit het Noorden.
Na een heel rustige start op zondagochtend hebben we ervoor gekozen om zondagmiddag het getij af te wachten terwijl we voor anker lagen. Heerlijk rustig slingerend aan het anker hebben we de laatste voorbereidingen voor de oversteek gedaan. Rond 17:00 uur hebben we het anker aan boord gehesen. Met het anker kwam ook een flinke oogst aan zeewier mee omhoog. Het zeewier was niet eetbaar dus dat hebben we weer terug aan Neptunus gegeven.
Zoals voorspeld was een een licht windje en met het tij mee hebben we tot aan Dover vooral gemotorzeild. Saai en luidruchtig, maar zo wisten we wel zeker dat we op tijd door het Nauw van Calais kwamen. Vanaf dit krappe stukje zee nam de wind toe tot af en toe een flinke 20 knopen. En dan is Kolibri in haar element, een lekkere bakstag bries.
Dover passeren is wel opletten en rekenen geblazen, om de 10 tot 15 minuten komen en gaan hier ferries met een flinke snelheid. Het is een soort slalommen voor gevorderden, schip voor schip ontwijken en continu opletten voor nieuwe dwarsliggers. Met z’n tweeën kunnen we dit steeds beter.
Op zowel de heen- als de terugreis werden we op de marifoon gewaarschuwd voor vluchtelingen die in allerlei (ondeugdelijke) vaartuigen het kanaal oversteken.
Tijdens onze terugreis hoorden we vanaf Dover al meldingen over een ‘jetski’ die bij schepen langsvoer en in gebrekkig Engels de weg naar Engeland en London vroeg. Dit ging een aantal uren door, met een 3 of 4-tal van dit soort meldingen. Nadat een zeilschip dat op 4 mijl achter ons voer ook een melding van de verdwaalde jetskieer had gedaan, ben ik beter gaan opletten. Ook bij het schip achter ons had de man om de richting naar Engeland gevraagd en de schipper had in zijn melding aan de kustwacht aangegeven dat de man op de jetski waarschijnlijk een vluchteling was.
En inderdaad kwam de jetski ook op Kolibri aangevaren. Ik had me voorgenomen om zodra ik de ski in het zicht zou krijgen de kustwacht op te roepen. Jetski’s, vluchteling of niet, horen niet midden op de Noordzee en al helemaal niet zonder navigatie apperatuur en kaarten. Het verhaal klopte voor mij niet.
Terwijl ik de kustwacht via de marifoon informeerde over de positie van de jetski kwam de ski langszij en vroeg de man om ‘carburant’. Het duurde even voordat ik dit door had (mijn schoolfrans is wat roestig), maar de man vroeg om brandstof voor zijn jetski. Hij had na een flink aantal uren varen waarschijnlijk de bodem van zijn tank in zicht. De man maakte een vermoeide en wat verwarde indruk op mij. In overleg met de Britse kustwacht heb ik de man verteld om op zijn plaats te blijven dat hulp onderweg was.
Door zijn verwardheid en de constante waarschuwingen van de Britse kustwacht hebben we ervoor gekozen om de man niet aan boord te nemen. Er was geen direct gevaar voor zijn leven (de jetski deed het nog en de man kon hier goed zitten). Een verschrikkelijk moeilijk besluit, maar omdat we wisten dat er een reddingsactie met helicopter en reddingsboot onderweg was, konden we dit besluit nemen.
Terwijl de helikopter onderweg was (aankomsttijd binnen 10 minuten) hebben wij continu de positie van de jetskieer aan de Britse kustwacht en later aan de helikopter doorgegeven.
Een half uur nadat ik de man voor het eerst zag, waren de heli en de reddingsboot aanwezig om de man van het water te halen.
Nadat de reddingsactie was afgerond waren wij beiden aangeslagen en emotioneel. Het besluit om de man niet aan boord te nemen was moeilijk, maar als schipper ervaarde ik de man en situatie als dreigend en te risicovol voor ons eigen schip en bemanning. En omdat er geen direct levensgevaar voor de man was, gecombineerde met de reddingsactie van de Britse kustwacht zorgden ervoor dat ik, met vertrouwen, dit besluit heb genomen. Misschien dat een walkapitein een ander besluit had genomen.
De rest van de tocht naar IJmuiden is goed verlopen, met een goede wind en een voorspoedige reis. Bij het oversteken van de ‘rotonde’ bij Noordhinder was even goed opletten maar met z’n tweeën hebben we dat goed kunnen doen.
Bij aankomst in de haven kwamen we er achter dat de schipper van het schip dat achter ons voer bij onze ontmoeting met de jet-skiër, ook in de marina IJmuiden lag. ’s Avonds met hen nog een gezellige avond gehad en het voorval geëvalueerd.