Tijdens onze zeilvakantie in de Solent is ons huis definitief verkocht. Na de vakantie zijn we verder gegaan met het ontspullen en klaarmaken van het huis voor de overdracht. Een drukke en soms emotionele periode waarin we afscheid nemen van jaren aan herinneringen. Tegelijkertijd wordt Kolibri voorbereid voor ons leven aan boord.
Kort voor onze vakantie zijn we tot overeenstemming gekomen met de kopers van ons huis. Het duurde nog best even voordat het huis verkocht was, de oorlog in de Oekraïne, de gestegen rente en energieprijzen zorgden ervoor dat de hausse in de huizenmarkt tot een einde kwam. Achteraf hebben we het huis misschien een maand te laat in de verkoop gezet. We zijn tevreden met de opbrengst en hebben de mensen die in ons huis gaan wonen inmiddels ontmoet. Een leuk en enthousiast gezin met kinderen van middelbare schoolleeftijd die het huis vast net zo laten bruisen zoals dat in onze jaren is geweest. In totaal heb ik straks 28 jaar in het huis gewoond, waarvan de laatste 10 jaren samen met Hella.
Het ontspullen is nog een heel proces. We hebben besloten om heel beperkt dingen op te slaan voor als we terugkomen van onze reis. Ons plan is immers om lang te gaan reizen. Meubels en andere huisraad zijn goedkoper te vervangen dan lang op te slaan. Als we terugkomen is alles vast al niet meer in de mode…..
We hebben ons als doel gesteld om ieder maximaal 5 verhuisdozen aan spullen te bewaren. Soms lijkt dit een onmogelijke taak, aan zoveel van onze spullen hangen mooie herinneringen. Maar het hebben van minder spullen betekend ook het hebben van minder zorgen. Het zorgt voor eenvoud en dat is wat we proberen na te streven. Een simpel, eenvoudig en overzichtelijk leven. Tegelijk horen de spullen die we wel bewaren bij ons en zullen ze een eventueel nieuw huis na onze terugkeer een eigen touch geven. Het lijkt ons niets om na terugkeer in een Ikea huis te wonen. Dus schilderijen, kunst en dingen die een speciale waarde voor ons hebben worden naast de 10 dozen ook veilig bewaard. Dit zijn zeg maar de ‘smaakmakers’ in ons leven.
Omdat we het wel zonde vinden om spullen zomaar weg te geven hebben we samen bedacht hoe we het ontspullen vorm geven. De spullen die meegaan aan boord verhuizen we beetje bij beetje naar Kolibri. Verder kijken we eerst of een van de kinderen of een ander familielid iets wil hebben, daarna gaan veel dingen op Marktplaats. Een bijzondere ervaring om je hele inboedel op Marktplaats te zetten. Sommige zaken gaan onverwacht als een warm broodje weg en andere dingen wil niemand hebben. De opbrengst van dit alles is een welkome aanvulling aan de scheepskas. Als de spullen op Marktplaats niet worden verkocht en te goed zijn voor het grof vuil worden ze naar de kringloopwinkel gebracht.
Op Kolibri hebben we de kastjes nog eens kritisch doorgekeken en dingen van boord gehaald om ruimte te maken voor wat we meenemen. We blijven ons verbazen over de bergruimte die er op het schip is. Tussendoor is ook onze buiskap gemaakt. Het was een hele klus, en de zeilmaker vroeg ons om geen Amel Super Maramu’s aan hem door te verwijzen. Maar het eindresultaat is naar onze volle tevredenheid. Een functionele buiskap die in alle weersomstandigheden voor bescherming en beschutting zorgt. Het aanleggen van de dieselverwarming aan boord gaat waarschijnlijk net niet meer lukken voor de verhuizing, maar daar vinden we vast wel een oplossing voor.
De klok tikt door en de overdrachtsdatum van 31 oktober komt steeds dichterbij. Bij ons allebei neemt de verhuisstress wat toe, maar we hebben zin in het vervolg van ons avontuur. Nog 20 dagen……