Voorbereidingen op de grote reis

We wonen nu bijna 3 maanden aan boord van Kolibri en het bevalt goed. Natuurlijk vallen er dingen tegen, maar over het algemeen zijn we nog iedere dag blij met de stap die we hebben gezet. Met de verhuizing achter ons is er nu tijd voor ons gewone leven en om de boot verder voor te bereiden op ons leven aan boord en de reis die straks gaat komen.

En bij zo’n voorbereiding horen to-do lijstjes, en van die lijstjes hebben we er ondertussen al heel wat gemaakt. Lijstjes voor lopende klussen, voor aan te schaffen onderdelen, voor administratieve dingen die we nog moeten regelen en ga zo maar door. Vele lijsten en evenzovele mooie gesprekken met elkaar . Wat willen we voor ons vertrek persé doen, en welke klussen kunnen we ook prima tijdens de reis doen. Af en toe lijkt er geen einde te komen aan wat we allemaal nog willen en vinden wat we moeten doen. Uiteindelijk komt het vast allemaal goed en als we gewoon door blijven gaan met wat we doen zijn we vast wel klaar als het zover is. Ja toch?

Na de projecten Kuiptent en Verhuizing (met een hoofdletter geschreven want het was nogal wat), zijn we nu druk bezig met het aanleggen van de Verwarming. Een project dat veel meer voeten in de aarde heeft dan we op voorhand hadden bedacht, maar dat schijnt met alle bootprojecten zo te zijn.

Het begon er al mee dat de kachelleverancier Webasto leverproblemen had met de diesel CV-ketel, een schattig klein stukje techniek dat ons warm gaat houden. Ondertussen (wel twee maanden te laat) is de ketel geleverd en is de installateur druk doende om hem aan te sluiten. Wij hebben zelf alle voorbereidingen gedaan; de warmwater ringleiding geïnstalleerd en de radiatoren in de voorpunt, kajuit en achterhut geplaatst. Voor de ringleiding hebben we veel gaten moeten boren in de schotten die in de bilge zijn gemonteerd, best spannend om in de schotten en spanten te boren. Goed dat ik nu bij een scheepsbouwer werk. Collega Remmelt wist me uit te leggen dat zolang we in de ‘ neutrale’ spanningslijn van de constructie blijven er niets kan gebeuren. Weer wat geleerd. Feit blijft dat we flink wat gaten in de meest onmogelijke hoeken van de boot hebben geboord, met flink wat spierpijn tot gevolg. Bij de waterdichte schotten zijn speciale doorvoeren geplaatst zodat de waterdichte schotten ook met een verwarmingsleiding erdoorheen waterdicht blijven.

Ons verwarmingssysteem werkt, net zoals in de meeste huizen, met warm water dat naar radiatoren wordt geleid. Deze radiatoren zien er bij ons van binnen net zo uit als een radiator van een auto en met een ventilator wordt de lucht hier langs geblazen wat als het goed is voor een warme boot gaat zorgen. Het zijn vernuftige kastjes die wel netjes weggewerkt moeten worden, en dat had nogal wat voeten in de aarde. Maar uiteindelijk hebben we dat allemaal netjes voor elkaar gekregen en bijna onzichtbaar kunnen inbouwen. Wel heeft de wasmachine het onderspit moeten delven.

De radiator voor de kajuit, zeg maar onze woonkamer met open keuken, paste niet onder de banken of een ander handig hoekje. Na een dag lang passen en meten hebben we uiteindelijk bedacht dat door het verplaatsen van de wasmachine uit de kombuis er kastruimte overblijft die voor een deel is opgeofferd aan de radiator. Bijna een echte win-win, meer kastruimte in de kombuis en een prachtplek voor de kachel.

Maar, elk voordeel heeft zijn nadeel en dat geldt nu ook. Want onze oude wasmachine had wel heel bijzondere afmetingen. Hij was klein, compact en 26 jaar oud en dus onmogelijk nieuw te vinden. Wat ook meespeelt is dat de deuren op onze boot niet zo groot zijn als in een gewoon huis, de smalste deur waar we doorheen moeten om bij de nieuwe plek van de wasmachine te komen is smal, met 49,5 cm wel heel smal voor een wasmachine. Heel wat uren hebben we het internet afgestruind naar een goede vervangende, compacte, smalle wasmachine maar nergens hebben we een goed alternatief kunnen vinden. Zo is project Wasmachine (met een grote hoofdletter voor op het lijstje) geboren.

Uiteindelijk zijn we bij een echte ouderwetse witgoed handel (waar we al eerder witgoed kochten) geslaagd voor een gewone oerdegelijke Miele. De verkoper in deze winkel werd zo enthousiast dat hij ter plekke wasmachines uit elkaar ging halen om te kijken of we ze op die manier door onze krappe deur van 49,5 centimeter konden krijgen. Hoe verder hij kwam, hoe meer zijn ogen gingen glimmen. Uiteindelijk wordt de wasmachine helemaal uit elkaar gehaald en in het gangetje naar de voorpunt weer in elkaar gezet. Een spannende klus die we deze week gaan doen. De wasmachinemonteur heeft er in elk geval zin in!

Natuurlijk hebben we ons met het verplaatsen van de wasmachine weer extra werk op de hals gehaald. De lijstjes werden aangevuld met het aanleggen van de afvoerleiding, 220 volt stopcontact en de wateraanvoer. En als klap op de vuurpijl moest er nog een constructie voor het monteren van de zware wasmachine worden gemaakt. Een lokale machinefabriek heeft van onderdelen van het frame van onze oude schommel in Sint Pancras twee sterke roestvast stalen liggers gemaakt waarop de wasmachine straks komt te staan. Maar nu kan ook dit project weer van de lijst worden geschrapt!

Al met al is ons verwarmingssysteem nog steeds niet klaar. De monteur doet zijn best om gaatjes in zijn planning te vinden om de klus af te ronden. Zelf de klus afronden zit er niet in. We hebben het alletwee naast al dat klussen nog druk met ons werk, en voor dit laatste stukje van de installatie moeten er wel erg veel electrische bekabeling worden aangesloten en dat is niet echt mijn sterkste punt. Dus het project Verwarming kunnen we helaas nog niet van de lijst afschrappen.

De kinderen maken zich zorgen of wij ons niet gaan vervelen als we gaan vertrekken maar met al die bootklussen en klusjes zit dat er volgens ons niet in. Op een boot is altijd wel wat doen. Klusjes die worden geschreven met een kleine letter, of projecten met een hoofdletter.