Voordat we het water opgingen tanken we de dieseltank vol om daarna op weg naar Den Oever te gaan. Net wel, net niet bezeild, het wisselde elkaar af. Onderweg bedachten we dat Navionics vernieuwd moest worden, meestal gaat dat vrij makkelijk maar het downloaden bleef steeds aan het eind vastlopen. De zee op zonder update wilden we niet dus na de sluis legden we aan wal en na goede hulp van de helpdesk via Teamviewer lukte het downloaden en konden we verder richting Den Helder.
Het tij hadden we nog precies mee want in het Marsdiep wil je dat niet tegen hebben. De zeilen konden uit en we konden genieten van de stilte zonder draaiende motor, wat een genot! Onze bestemming was Dover (ruim 180 mijl) of als het lekker zou gaan Eastborne. Kalm zagen we alle kustplaatsen voorbijkomen, het was heel rustig op het water en pas bij IJmuiden troffen we wat grote schepen aan en moesten we beter kijken hoe we de shipping lanes het beste konden passeren. Na het avondeten, vanaf 20.00 uur startten we het wachtlopen, ik met Pepijn en Herman met zijn vriend, drie uur op en af. De nacht verliep rustig met af en toe een oproep naar een schip of een kleine aanpassing van de koers.
Gedurende de volgende dag merkten we dat de wind al eerder draaide dan voorspeld was. Het zorgde ervoor dat we aan het eind van de middag stroom en wind tegen hadden en we maar 1 knoop snelheid hadden. We besloten koers te zetten naar Ramsgate en maakte nog een paar slagen om zeilend meer snelheid te maken. Voordat het avond was kwamen we daar aan, een haven van gemiddelde grote die flink vol lag. We mochten langszij naast een grote, nieuwe catamaran met Nederlandse eigenaren. We ruimden samen de boot op en hingen alles te luchten. De jongens gingen nog de stad in, het was ten slotte zaterdagavond.
Wij waren moe en na een douche zochten we ons bedje op en sliepen als roosjes. De oversteek is achter de rug, we hebben Engeland veilig bereikt.