Er zijn alweer een paar weken voorbij sinds we als trotse eigenaren van Kolibri van Samos naar Nederland vlogen. De vlucht naar Nederland ging prima, maar de overstap op Athene bracht toch nog wat verrassingen met zich mee. Tijdens de binnenlandse vlucht van Samos naar Athene werden de regels met betrekking tot PCR testen en COVID19 verandert. Waar we voor vertrek nog geen PCR test met een geldigheidsduur van 72 uur nodig hadden (want de Egeïsche eilanden waren groen gebied) hadden we nu ineens een PCR test nodig. Full stress in Athene, met kunst en vliegwerk op de luchthaven een sneltest laten afnemen. Om er vervolgens bij de gate achter te komen dat er de exacte regels een PCR test eisten. Met veel geduld en diplomatie toch nog ons plekje aan boord van het vliegtuig kunnen bemachtigen.
Terug in Nederland mochten we gelijk weer aan het werk, weliswaar met een hoofd vol van Kolibri. Een onwerkelijk gevoel, zoveel jaren gedroomd van onze vertrekkersboot en nu is ze van ons. Langzaam maar zeker komt de realiteit van het hebben van een boot in Griekenland ons leven binnen. We beginnen met het maken van onze ‘to-do’ lijstjes die maar steeds langer worden. Naast een aantal administratieve zaken (BTW aangifte, inschrijving in het kadaster, melding maritieme frequenties, verzekering) worden de plannen voor de terugreis naar Nederland steeds duidelijker.
We hebben nog getwijfeld om Kolibri voor een paar jaar op Samos te laten, het is immers een prachtig gebied. Maar uiteindelijk hebben we er toch voor gekozen om haar terug naar huis te varen. Een reis van ruim 3000 mijl waarvoor we nog veel zaken moeten regelen. Als eerste hebben we vrienden bereid gevonden om met ons mee te varen als opstappers voor het eerste deel. Een leuke crew waar we het zeker goed mee zullen hebben. We delen de tocht op in 2 stukken, eerst van Samos tot Lissabon en als tweede deel van Lissabon naar Medemblik. Voor het eerste deel van bijna 2000 mijl trekken we 3 weken uit, en voor de laatste 1200 mijl een kleine 2 weken. Omdat Herman 3 weken vakantie heeft, hebben we voor het tweede deel een schipper gezocht en zoeken we een aanvullende bemanning. Hella blijft wel de hele tocht mee varen, voor haar een reis van in totaal zo’n 5 weken.
Nu we hebben besloten om dit jaar naar Nederland te varen, moeten er versneld allerlei klussen aan boord gebeuren. De werf op Samos is al bezig met de zaken die uit de aankoopkeuring naar voren zijn gekomen, maar hier komen een nieuwe plotter, AIS, reddingsvlot, zonnepanelen en nog andere zaken bij. We hebben alle elektronica in Nederland gekocht en via DHL naar Samos verstuurd. Op dit moment is het spannend of deze doos en de extra dozen met scheepsuitrusting op tijd aankomen. We checken de tracker op de site van DHL meerdere keren per dag.
We hebben besloten dat Medemblik de nieuwe thuishaven van Kolibri wordt, een voor ons vertrouwde haven dicht bij de ouders van Herman.
Bijna al onze vrije uurtjes zijn gevuld met zaken op en rond Kolibri. Vooral veel voorpret, maar af en toe ook stress over de klok die toch wel hard richting ons vertrek tikt…..