Gisteren is tijdens het aanmeren in de haven van Phytagoria de boegschroef uitgevallen. Het aanmeren was uiteindelijk nog een heel ding. Vandaag is de elektromonteur langs geweest om het elektrische systeem van de boegschroef door te meten. De relais werkten prima, maar ergens in de bedrading op de motor moet er iets niet goed zijn. Afgesproken dat dit wordt nagekeken en opgelost op de jachtwerf. De elektricien doet normaliter ook alle elektrische installaties voor de werf en we hebben hem dan gelijk ook uitgelegd hoe wij de plotter, AIS en multiplexer geïnstalleerd willen hebben. Hij leek het gelijk te begrijpen en zal dit werk later (in opdracht van de werfbaas) gaan uitvoeren.
Ik merk dat ik (en volgens mij Hella ook) steeds wat zenuwachtiger worden voor het afronden van ‘de deal’. Nu is het moment om defecten te zien en die voor rekening van de verkoper te laten oplossen. Ik ben er wat knorrig en verstrooid door, in mijn hoofd blijf ik steeds de punten en de risico’s nalopen. Verstandelijk weet ik dat we alles goed hebben gedaan, maar ik blijf toch het onrustige gevoel houden. Hopelijk ronden we vanavond alles af en ligt het vast.
Later in de middag zijn we nog een stuk gaan zeilen met de eigenaar. We hebben vooral geoefend om te manoeuvreren, eindeloos overstag gaan, aan de wind, ruime wind, voor de wind, reven en MOB oefening. We speelden een klein beetje met de zeiltrim. Wij zijn met de Feeling gewend om veel met de zeilen te spelen en genieten hier ook van. Dit gaan we vast nog veel doen als we zelf op pad gaan met de boot.
Het aanleggen was spannend omdat de boegschroef uitgeschakeld was, gelukkig stond er minder wind dan de dag ervoor.
We hadden met onze Duitse vrienden afgesproken om samen te eten. Op dinsdag verrasten ze ons met een fles bubbels (om ons alvast te feliciteren met de aankoop). Op woensdag toostten we op ons en Kolibri en de mooie toekomst die we samen zullen hebben.
Aan het eind van de maaltijd kwamen de makelaar en eigenaar om het contract te tekenen. Wat was dat een bijzonder en emotioneel moment. Onze reis naar Griekenland en ons geduld is niet voor niets geweest. We mogen ons de trotse eigenaren noemen van Kolibri!